Οι συσκευασίες των προϊόντων διαδραματίζουν καθοριστικό ρόλο στην αγοραστική απόφαση, καθώς είναι  αυτές οι οποίες αλληλοεπιδρούν άμεσα με τον καταναλωτή πριν αυτός τις επιλέξει και τις τοποθετήσει στο καλάθι αγορών του. Ωστόσο, όταν μιλούμε για συσκευασία δεν εννοείται μόνο η παρουσία του προϊόντος στο ράφι, αλλά ο ρόλος που διαδραματίζει καθ’ όλη τη διάρκεια ζωής του. Στο πλαίσιο αυτό και δεδομένου ότι οι υποψήφιοι αγοραστές εμφανίζονται περισσότεροι ευαισθητοποιημένοι από ποτέ σε θέματα προστασίας του περιβάλλοντος, προτιμούν συνεχώς τις αποδοτικές και λειτουργικές συσκευασίες οι οποίες τους δίνουν τη δυνατότητα να καταναλώσουν εξολοκλήρου το περιεχόμενό τους, συμβάλλοντας στην μείωση των αποβλήτων. Αυτή η τάση είναι ιδιαίτερα εμφανής σε καταναλωτικά προϊόντα με κολλώδες, παχύρευστο περιεχόμενο όπως η μαγιονέζα, οι οδοντόκρεμες, τα σαμπουάν, τα απορρυπαντικά κ.α., των οποίων οι συσκευασίες θεωρούνται ως ανεπαρκείς από τους χρήστες, καθώς δεν τους επιτρέπουν να καταναλώσουν ολόκληρη την ποσότητα που περιέχουν, ώστε αυτοί τελικά να δυσαρεστούνται ή να καταφεύγουν σε επικίνδυνες τεχνικές.
ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΠΛΗΡΕΣ INFOGRAPHIC…

Ενδεικτικά σύμφωνα με τα ευρήματα σχετικής καταναλωτικής έρευνας:
– Ένα πλαστικό σωληνάριο οδοντόκρεμας αφήνει 1-13% του προϊόντος  ανεκμετάλλευτο
– 17-25% του περιεχομένου των συσκευασιών λοσιόν σώματος παραμένει στη συσκευασία και δεν καταναλώνεται
– Οι συσκευασίες των υγρών απορρυπαντικών δεν επιτρέπουν στον χρήστη να καταναλώσει το 7-15% του περιεχομένου τους
– 3-15% του περιεχομένου των συσκευασιών των καρυκευμάτων παραμένει μετά τη χρήση στη συσκευασία
Τα ποσοστά αυτά δεν είναι αμελητέα για τους αγοραστές καθώς σύμφωνα με μία ακόμη  έρευνα που εξέτασε τη συμπεριφορά και τις συνήθειες 1000 καταναλωτών όσον αφορά τη χρήση και τη διάθεση των συσκευασιών,  η πλειοψηφία αυτών (89%) θεωρεί ότι η ποσότητα των αποβλήτων που παράγονται λόγω της μη χρήσης ολόκληρου του περιεχομένου τους είναι εξαιρετικά υψηλή. Οι συσκευασίες οι οποίες είναι ιδιαίτερα άβολες και προκαλούν απογοήτευση στους αγοραστές είναι κυρίως αυτές που χρησιμοποιούνται για τις οδοντόκρεμες, τις λοσιόν σώματος και τα σαμπουάν. Ακόμη, το 85% θεωρούν ότι η τιμή την οποία  καταβάλλουν για την αγορά αυτών των ειδών προϊόντων δεν ανταποκρίνεται στην αξία που τους προσφέρουν, ενώ ένα 60% θεωρούν ότι η αγορά τους συνιστά περιττή σπατάλη. Μάλιστα το 57% αυτών έχουν την πεποίθηση ότι οι κατασκευαστές των προϊόντων αυτών δεν είναι έντιμοι και αξιόπιστοι.
Η δημιουργία αποβλήτων λόγω αναποτελεσματικών συσκευασιών εγείρει κυρίως το ζήτημα σπατάλης χρημάτων το οποίο συνιστά τη μεγαλύτερη ανησυχία των καταναλωτών (60%). Πιο συγκεκριμένα, η πλειοψηφία των αγοραστών (60%) εκτιμά ότι  χάνει άδικα με αυτόν τον τρόπο ετησίως γύρω στα $1 – $49 (0,90€ – 44€), ενώ για ένα 33% των ερωτηθέντων η σπατάλη υπολογίζεται σε παραπάνω από $50 (45€) το χρόνο. Όμως πέρα από τις χρηματικές ανησυχίες οι ανεπαρκείς συσκευασίες θέτουν ζήτημα αρχής, καθώς 20% των καταναλωτών πιστεύουν ότι  η ποιότητά τους δεν ανταποκρίνεται στο κόστος τους, ενώ το 16% θεωρούν ότι αυτές εγείρουν περιβαλλοντικά ζητήματα.
Επιπλέον ένα σημαντικό ποσοστό αγοραστών (40%) είναι διατεθειμένοι να  καταναλώσουν και την τελευταία σταγόνα των αγαθών που χρησιμοποιούν. Μάλιστα το 60% αυτών αφιερώνουν αρκετά λεπτά πιέζοντας τη συσκευασία, ενώ 69% δηλώνουν ότι διστάζουν να ανοίξουν μία νέα συσκευασία, όταν έχει μείνει ακόμα υπόλοιπο στην παλιά. Ακόμη, οι περισσότεροι καταναλωτές (97%) εμφανίζονται διατεθειμένοι να καταφύγουν σε μερικά –ορισμένες φορές επικίνδυνα- κόλπα για να χρησιμοποιήσουν όλο το περιεχόμενο των προϊόντων που έχουν αγοράσει, λ.χ κόβοντας τις συσκευασίες (61%). Αρκετοί καταναλωτές ακόμα δε φοβούνται να σπάσουν, να θερμάνουν, να πατήσουν πάνω τους ή ακόμη και να τις δαγκώσουν για να έχουν πρόσβαση και στις τελευταίες σταγόνες που περιέχουν. Όμως, η χρήση αυτών των τεχνικών έχει και κάποιο τίμημα με το 60% των  χρηστών να παραδέχονται ότι έχουν δημιουργήσει ένα χάος γύρω τους εξαιτίας της  απότομης έκχυσης του προϊόντος. Ένα 13% αυτών μάλιστα έχουν αυτοτραυματιστεί στην προσπάθειά τους να καταναλώσουν όλο το περιεχόμενο.
Συμπερασματικά, οι συσκευασίες  που δυσκολεύουν την πρόσβαση των χρηστών σε ολόκληρο το προϊόν που περιέχουν, συμβάλλουν στην αύξηση των αποβλήτων και ταυτόχρονα  αυξάνουν τη δυσπιστία και απογοήτευσή των υποψήφιων αγοραστών. Εύλογα λοιπόν οι περισσότεροι καταναλωτές είναι διατεθειμένοι είτε να δοκιμάσουν νέες συσκευασίες (το 93% αυτών δηλώνουν ότι θα επέλεγαν νέες συσκευασίες για οδοντόκρεμες, το 89% αυτών θα  αγόραζαν νέες συσκευασίες σαμπουάν, και το 88% νέες συσκευασίες λοσιόν σώματος) είτε  να στραφούν σε άλλα brands(71%  θα κατέφευγαν σε άλλη μάρκα για  οδοντόκρεμες , 74% θα αγόραζαν άλλη μάρκα για λοσιόν σώματος και 69% θα άλλαζαν τη μάρκα σαμπουάν που χρησιμοποιούν) εφόσον οι συσκευασίες εκείνων είναι πιο αποδοτικές. Η συσκευασία άλλωστε αποτελεί σημαντική πηγή διαφοροποίησης και στο πλαίσιο αυτό αυτές που  επιτρέπουν την εύκολη εκκένωση ολόκληρου του περιεχομένου τους, ελκύουν τους ολοένα και πιο απαιτητικούς και οικολογικά ευσυνείδητους καταναλωτές που από τη μια πλευρά αναζητούν την ευκολία κατά τη χρήση τους και από την άλλη επιθυμούν να προστατεύουν το περιβάλλον.
ΠΗΓΕΣ: www.prnewswire.com, www.sustainablebrands.com, www.environmentalleader.com, www.consumerreports.org, Heather Caliendo (2014), Leslie Rose (2015), Jenny Eagle (2014), www.dkconsultants.gr